milczeć III
nie poruszać jakiejś sprawy; też: nie reagować na coś, nie protestować przeciwko czemuś
Któż by zgadnął, że owi, tak mało ruchomi, Owi milczący ludzie - są nasi znajomi? (III) Francuzi tak stali Z armatami, a na nich biegła ćma Moskali; Cesarz patrzył i milczał (IV). Kto milczy między szlachtą, to właśnie tak czyni Jako myśliwiec, który nabój rdzawi w strzelbie (V) Jeden wciąż wołał: ʺGolić!ʺ - a drugi: ʺZalewać!ʺ Maciek milczał, lecz widno, że się zaczął gniewać (VII). Cóż, czy Płut będzie milczeć, czy słowem zaręczył? (X)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna